Ο ιδιοκτήτης, δεν είναι χθεσινός. Ξέρει τι είναι “αποκλειστική”. Την έχει δώσει, την έχει πάρει πίσω, την έχει δει να γίνεται σημαία και κουρέλι μέσα στην ίδια σεζόν. Σου λέει: «Αποκλειστική; Ε, αυτό είναι κόλπο για να δέσεις τον πελάτη.»
Mήπως δεν είναι κόλπο;» Όχι ότι έχει σημασία. Αυτός έχει μάθει να είναι καχύποπτος. Να μετράει τα λόγια και να δοκιμάζει τους ανθρώπους όπως δοκιμάζει καρπούζι στο μανάβη — με χτύπημα.
Δίνει αποκλειστική μόνο όταν ξέρει ότι η τιμή είναι έξω από την αγορά και θέλει να δει ποιος θα τσιμπήσει, όταν δεν σκοπεύει να πουλήσει στ’ αλήθεια και απλώς “να δοκιμάσει”.
Oταν ζητάει λεφτά που θα έκαναν και τον Elon Musk να ξεροκαταπιεί. Σου λέει: «Βάλ’ το εσύ στην αγορά, να δούμε τι θα γίνει.»
Ξέρω πως σκέφτεσαι, φίλε. Κανείς δεν θέλει να δεθεί χειροπόδαρα. Αλλά η αποκλειστική δεν είναι χειροπέδες — είναι εργαλείο. Αν σου πω ότι μπορώ να τρέξω μαραθώνιο με σαγιονάρες, θα με πιστέψεις; Όχι. Χρειάζομαι παπούτσια για να τρέξω σωστά. Έτσι κι εδώ: για να δουλέψω το ακίνητό σου όπως πρέπει — με marketing, φωτογραφίες, στοχευμένη προώθηση — χρειάζομαι να ξέρω ότι δεν θα κάνω όλη τη δουλειά και την τελευταία στιγμή να το κλείσει άλλος χωρίς να το μάθω.
Η αποκλειστική δεν σου κόβει επιλογές. Σου δίνει στρατηγική. Χωρίς αυτήν, όλοι οι μεσίτες βρίκονται σε έναν χαοτικό διαγωνισμό ταχύτητας. Το μόνο που πετυχαίνεις είναι να μικρύνεις ακόμα περισσότερο την ήδη περιορισμένη δεξαμενή αγοραστών.
Οι προσφορές δεν πέφτουν βροχή και οι καλοί αγοραστές δεν είναι άπειροι. Χωρίς στρατηγική, απλώς θα χάσεις και τους λίγους που πραγματικά θα μπορούσαν να αγοράσουν.