By Η βρετανική αγορά ακινήτων έμοιαζε πάντα σαν το Tower Bridge: σταθερή, εμβληματική, σχεδόν άτρωτη. Αλλά ακόμη και οι πιο στιβαρές γέφυρες έχουν σημεία που τρίζουν. Το 2025, το τρίξιμο ακούγεται πιο καθαρά από ποτέ.
Τα επιτόκια δεν πέφτουν αρκετά. Η Τράπεζα της Αγγλίας χαλάρωσε λίγο τη βίδα: από 5,48% σε 5,04% στα 2ετή στεγαστικά. Αλλά αυτό δεν είναι ανάσα. Είναι ψίχουλα.
Οι αγοραστές μένουν διστακτικοί. Τα νοικοκυριά πιέζονται. Οι πωλητές βλέπουν το κοινό τους να μικραίνει και τα listings να μένουν στα ράφια.
Την ίδια στιγμή, οι φόροι βαραίνουν. Η κυβέρνηση χτυπά εκεί που πονάει περισσότερο σε περιοχές υψηλής αξίας: στη φορολογία. Αυξημένοι φόροι για επενδυτές. Κατάργηση του καθεστώτος non-dom.
Το Λονδίνο ήταν πάντα λιμάνι για κεφάλαια που ζητούσαν ασφάλεια και φορολογική προστασία. Με το νέο καθεστώς, η ασφάλεια αυτή χάνει το προβάδισμά της.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται η υπερπροσφορά. Το απόθεμα είναι το υψηλότερο της δεκαετίας. Περισσότερα listings σε prime περιοχές. Λιγότερη διεθνής ζήτηση. Οι buyers έχουν το πάνω χέρι. Η αγορά έχει μετατραπεί σε buyer’s market — όχι γιατί τα ακίνητα έγιναν φθηνά, αλλά γιατί η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει.
Και μέσα σε όλα, υπάρχει η ψυχολογία. Η αγορά ακινήτων κινείται με αριθμούς, αλλά αναπνέει με ψυχολογία. Μετά από χρόνια συνεχούς ανόδου, οι αγοραστές περιμένουν το “κάτω σκαλοπάτι”. Οι πωλητές αναγκάζονται να γίνουν ρεαλιστές:
Πτώση 0,8% τον Ιούνιο. Μέση τιμή στις £271.619 (~373.000 €). Ετήσια μεταβολή -2,6% σε σχέση με τον Ιούνιο 2024.
Η Συνωμοσία των Non-Doms
Hταν πάντα το αόρατο κεφάλαιο της πολυτελούς αγοράς του Λονδίνου. Ζούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν ήταν φορολογικά “δεμένοι” με αυτό. Φορολογούνταν μόνο για τα εισοδήματα που έφερναν στη χώρα. Τα διεθνή τους έσοδα έμεναν “εκτός χάρτη”.
Η κυβέρνηση έκλεισε το κεφάλαιο αυτό: κατάργησε το καθεστώς non-dom και έφερε τα διεθνή έσοδα στη βρετανική φορολογική βάση.
Και τώρα; Οι κινήσεις είναι χειρουργικές. Πουλάνε ακίνητα σε prime περιοχές: Kensington, Chelsea, Mayfair. Μεταφέρουν κεφάλαια σε νέες αγορές με καλύτερα φορολογικά κίνητρα: Παρίσι, Μαδρίτη, Ζυρίχη… και ναι, Αθήνα.
Η έξοδός τους αφήνει κενό στο Λονδίνο. Αλλά γεμίζει λίστες ευκαιριών σε άλλες πόλεις.
Οι τιμές δεν πάνε ποτέ ευθεία. Ούτε η αγορά. Το θέμα δεν είναι να προβλέπεις την κατεύθυνση. Είναι να αναγνωρίζεις τη στιγμή.
Για όποιον νομίζει ότι οι τιμές των ακινήτων μόνο ανεβαίνουν, η αγορά δεν φοβάται να τον διαψεύσει. Στη Βρετανία έλεγαν ότι οι ξένοι buyers θα κρατήσουν τις τιμές ψηλά. Με έναν φόρο non-dom, το σκηνικό άλλαξε.
Τα premium ακίνητα έχουν premium ρίσκο. Όσο μεγαλύτερη η τιμή, τόσο πιο ευάλωτη στις πολιτικές, τα επιτόκια και τη ρευστότητα των high-net-worth.
Οι μητροπόλεις δεν “καταρρέουν” — αναπνέουν. Μια πτώση 2%-5% σε Λονδίνο ή Παρίσι είναι reset. Όχι καταστροφή. Κι αν ξέρεις πότε να μπεις, μπορεί να είναι ευκαιρία.
Οι Έλληνες agents που βλέπουν τις διεθνείς κινήσεις… έχουν πλεονέκτημα. Όταν το Λονδίνο διορθώνει, όταν η Ζυρίχη πιέζεται, οι διεθνείς πελάτες ψάχνουν alternative markets. Η Ελλάδα είναι στο ραντάρ τους.
