By – Για το καλό του κράτους, που μισεί τα μαύρα λεφτά.
– Για το καλό του ιδιοκτήτη, που κουράστηκε να τρέχει στα δικαστήρια και να κάνει ανακαινίσεις.
– Και για το δικό σου καλό, που είσαι ο σούπερ καλοπληρωτής.Το «πιστοποιητικό » δεν είναι κάποια ελληνική εφεύρεση. Είναι αντιγραφή – κολλάζ από όσα συμβαίνουν χρόνια στο εξωτερικό. Εμείς εδώ, απλώς αργήσαμε. Τώρα μπαίνουμε στο club.Στην Αγγλία, αν θες να νοικιάσεις, περνάς από το ανακριτικό φως του tenant referencing. Κάτι τύποι με ονόματα όπως Experian, Equifax, TransUnion σε ξεψαχνίζουν: πληρώνεις στην ώρα σου; χρωστάς κάπου; είσαι «καλοπληρωτής» ή θες να κάνεις τον μάγκα με ξένα νοίκια; Αν δεν ανάψει το πράσινο φως, σπίτι δεν βλέπεις.Στη Γερμανία είναι ακόμα πιο σκληροί. Εκεί πας με το SCHUFA-Bonitätsauskunft στο χέρι. Ένα χαρτί που λέει αν αξίζεις να κοιμηθείς κάτω από στέγη. Χωρίς αυτό; Μένεις στο περιθώριο, να βλέπεις σπίτια από το δρόμο.Η Γαλλία σε γδύνει με γραφειοκρατία. Θέλεις attestation de non-endettement, θέλεις εκκαθαριστικά, συμβόλαια εργασίας, μισθούς. Κι αν δεν φτάνουν, υπάρχουν εταιρείες που κάνουν το βιογραφικό σου φύλλο φερεγγυότητας. Ένα CV για το αν πληρώνεις ή όχι.Στην Ισπανία και την Ιταλία, το παιχνίδι παίζεται με εγγυητές. Aval bancario το λένε, δηλαδή μια τράπεζα που θα μπει μπροστά για σένα. Αλλιώς, ο ιδιοκτήτης ζητάει χαρτί από την τράπεζα ότι είσαι αξιόχρεος. Με απλά λόγια: δεν νοικιάζεις μόνος σου, κουβαλάς και το τραπεζικό σου alter ego.
Κι αν χάσεις τη δουλειά σου; Αν σε βρει αρρώστια; Αν σου κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ; Τότε:
Σπίτι δεν θα βρεις, Θα ’χεις μόνο ένα χαρτί. Ένα χαρτί που βεβαιώνει ότι δεν είσαι κατάλληλος ενοικιαστής, ούτε ο κατάλληλος πολίτης.
Είσαι ο αποτυχημένος της ζωής – με πτυχίο.
Κι αν θες πραγματικά να σταθείς στα πόδια σου; Θα πρέπει να βρεις έναν μπροστινό. Τη γιαγιά που παίρνει τη σύνταξη. Τον παππού που έχει ακόμα καλό όνομα στην εφορία. Ή – γιατί όχι – τη γκόμενα που δεν έχει καεί ακόμα στον Τειρεσία. Γιατί με έναν νόμο, πρέπει να υπάρχει μαζί κι ένα παράθυρο. Αλλιώς δεν αντέχεται.
Και ναι, το χαρτί δεν ειναι μόνο για εσένα που βρέθηκες σε δύσκολη στιγμή. Είναι και για τον άλλον. Αυτόν που μπαίνει σε σπίτι και το κάνει πεδίο μάχης. Αυτόν που ξεζουμίζει τη γιαγιά με το δυάρι, ή το ζευγάρι που νοικιάζει για να συμπληρώσει το δάνειο. Αυτόν που βάζει τρεις μήνες εγγύηση, κι αφήνει πίσω του τρεις χιλιάδες ζημιές.
Αυτούς το χαρτί τους στέλνει στο πουθενά. Τους πετάει έξω από το παιχνίδι. Κι αυτό, όσο κι αν πονάει, είναι ίσως το μόνο δίκαιο κομμάτι της ιστορίας.
